نامه نوشتن چه سود چون نرسد سوی دوست

لجباز.. حاضر نشدی کمی کوتاه بیای تا حداقل تو این همه وقت یه مرخصی بهت بدن.میگم بهت لجباز ودل‌م کیف می کنه از اینکه تو رو می‌شناسه. منِ ضعیف را همین بس کهبه شناختن چونان تویی دل خوش دارم و دلخوشم. به عید سومی که تو نیستی نزدیک می‌شویم.سالی دیگر. نامه‌های‌م را که ممکن است هیچگاه نخوانی. حال‌م خوبه این روزها چون  رفیقی که سال‌ها پیش دور شده بود و از دست رفتهبود حالا برگشته. برگشته توی دلم. با نامه. و من چقدر خوشحال‌م از برگشتن‌ش. شایداز تو هم باهاش حرف زدم، بذار ببینم جلوتر چی‌میشه. از برگشتن‌ِ او و حس خوبش فقطبرای تو می‌توانستم بنویسم.. برگشتن‌ِ تو را ولی فریاد خواهم زد. از حالم بپرسی،از همین الان منتظرت‌م

*س