مهارت های اجتماعی

احتمالاً وجود چنين وضعيتي مربوط مي‌شود به تأكيد بيش از اندازة آموزگاران بر آموزش معدود مهارت‌هايي كه از ديدگاه آنان باارزش هستند، و يا عدم احساس مسئوليت آموزگاران نسبت به آموزش مهارت‌هاي اجتماعي؛ گويي كه جزئي از مسئوليت ايشان نيست. لذا با توجه به اجتماعي بودن انسان‌ها و احتياج آن‌ها به تعامل با ديگران، براي برآوردن نيازهاي عاطفي، اجتماعي و زيستي لازم است با شمار و پيچيدگي قواعدي كه بايد براي تعامل با ديگران بدانيم، آشنا شويم و به طرز صحيحي آن‌ها را به كار بريم.